ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ
Στους περισσότερους ανθρώπους, ο τρίτος γομφίος η φρονιμίτης) εμφανίζεται ακτινογραφικά γύρω στην ηλικία των 16 ετών και είναι το τελευταίο δόντι που συμπληρώνει τη φυσική οδοντοστοιχία.
Συχνά το δόντι αναπτύσσεται σε ανώμαλη θέση χωρίς να τρυπήσει το ούλο και να «ανατείλει» στη στοματική κοιλότητα. Αυτό συμβαίνει γιατί η γνάθος μερικών ανθρώπων δεν έχει αρκετό μέγεθος για να «χωρέσει» 32 δόντια σε κανονική θέση. Έτσι εμποδίζεται η ομαλή διευθέτιση των διπλανών δοντιών και το κυριότερο, μπορεί να δημιουργηθεί μια κύστη με υγρό γύρω από τον φρονιμίτη, βάζοντας σε κίνδυνο τα γειτονικά ανατομικά μόρια και απορροφώντας το οστούν της γνάθου.
Ένα τέτοιο δόντι σε νέο άνθρωπο, ακόμη και αν δεν προκαλεί αξιόλογα προβλήματα πρέπει να αφαιρεθεί, γιατί αν αυτό γίνει σε μεγάλη ηλικία οι δυσκολίες και οι επιπλοκές θα είναι πολλές. Η εγχείρηση για να αφαιρεθεί είναι αρμοδιότητα του Στοματικού και Γναθοπροσωπικού Χειρουργού.
Χειρουργική αποκάλυψη εγκλείστων κυνοδόντων
Ο κυνόδοντας κυρίως της άνω γνάθου μερικές φορές αδυνατεί να ανατείλει και βρίσκεται σε λοξή φορά και περίεργη θέση στη γνάθο.
Το δόντι αυτό είναι στρατηγικής σημασίας για την λειτουργικότητα της οδοντικής σύγκλεισης και γιαυτό είναι απαραίτητο να τον βοηθήσουμε να ανατείλει στη θέση του .
Θα πρέπει λοιπόν να γίνει μια θεραπεία με ορθοδοντικά σιδεράκια και να αποκαλυφθεί χειρουργικά αυτό το δόντι σε μία μικρή επέμβαση με τοπική αναισθησία στο ιατρείο όπου θα κολληθεί σε αυτό το δόντι ένα σιδεράκι (bracket) και με τη βοήθεια ειδικού σύρματος θα βοηθηθεί να ανατείλει στη σωστή θέση του.
Μερικες φορες αναλογα την περιπτωση γίνεται ένα χειρουργικό ΄παραθυρο΄ώστε να φαίνεται η επιφανεια του δοντιου όπου ο Ορθοδοντικός θα τοποθετίσει σε δευτερο χρόνο το σιδεράκι (bracket).
Χειρουργική αφαίρεση κύστεων γνάθων – ακρορριζεκτομές
Συχνά μετα από τερηδονισμο και φλεγμονές των δοντιών παρουσιάζονται στην άκρη των ριζών κύστεις γνάθων που αν δεν αντιμετωπιστούν μπορεί να μεγαλώσουν με την πάροδο του χρόνου και να καταστρέψουν το οστούν της γνάθου καθώς και να επηρεάσουν παρακείμενα ανατομικά στοιχεία όπως π.χ. το ιγμόρειο.
Η αντιμετώπιση του προβλλήματος ξεκινά με καλή ενδοδοντική θεραπεία του η των υπευθύνων δοντιών και ακολουθεί η χειρουργική αφαίρεση της κύστης με σύγχρονη εκτομή της σχετικής ρίζας του υπαίτιου δοντιού η δοντιών συνήθως με τοπική αναισθησία στο ιατρείο.
Με αυτό τον τρόπο διατηρείται το δόντι σε λειτουργία και αφαιρείται η παθολογική βλάβη. Το οστουν της γνάθου στο σημείο που υπήρχε η κύστη επαναδομείται μετα από χρονικό διάστημα μερικών μηνών.
Χειρουργική αφαίρεση ογκιδίων στόματος – βιοψίες
Ογκίδια των βλεννογόνου του στόματος που μπορεί να έχουν εμφανιστεί είτε από κάποιο τραυματισμό(δάγκωμα)του βλεννογόνου είτε από μόνα τους χωρίς κάποια αιτία που να γνωρίζουμε είναι καλό να αφαιρούνται και να αποστέλλονται για ιστολογική εξέταση.
Αυτό γίνεται πολύ εύκολα και ανώδυνα με τοπική αναισθησία στο ιατρείο μετά από μια πολύ σύντομη επέμβαση.
Η παραμονή ογκιδίων η άλλων βλαβών που δεν είναι φυσιολογικές στο στόμα λόγω των συχνών τραυματισμών από τη λήψη τροφής η γενικότερα τη συνεχή λειτουργία του στόματος υπόκεινται σε χρόνιο και συνεχή τραυματισμό που μπορεί να τους αλλάξει τη επιφάνεια και να τα μετατρέψει σε κακοήθεις νεοπλασίες.
Πλαστική χειρουργική των φατνίων των γνάθων (φατνιοπλαστική)
Μετά από τις εξαγωγές των δοντιών τα φατνία των γνάθων ενίοτε δεν επουλώνονται ομαλά ώστε να είναι εύκολη η κατασκευή τεχνητής οδοντοστοιχίας.
Έτσι λοιπόν απαιτείται να γίνει πλαστική διόρθωση όλων των ανωμαλιών των φατνίων με μία επέμβαση στο ιατρείο με τοπική αναισθησία,γρήγορα και ανώδυνα ώστε να διαμορφωθεί ένα ομαλό πεδίο που θα στηριχθεί η οδοντοστοιχία.
Η επέμβαση γίνεται σε μία επίσκεψη και απαιτουνται μετεγχειρητικές επισκέψεις επίσης.
Ακολουθώντας τις κατάλληλες οδηγίες η πορεία μετά την επέμβαση είναι πολύ ομαλή και ανεκτή ακόμα και από άτομα μεγάλης ηλικίας.
Επεμβάσεις και Αντιπηκτικά Φάρμακα
Είναι ασφαλείς οι γναθοχειρουργικές επεμβάσεις όταν ο ασθενής λαμβάνει αντιπηκτικά φάρμακα.
Συμβουλευτική προσέγγιση από τον κ. Ιωάννη Φακίτσα (Στοματικός και Γναθοπροσωπικός Χειρουργός)
ΤΕΥΧΟΣ 42 / ΑΠΡΙΛΙΟΣ – ΜΑΪΟΣ – ΙΟΥΝΙΟΟΣ 2016 / ΕΜΕΙΣ & Ο ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ / 27
“Αγαπητέ γιατρέ
Είμαι 66 ετών άνδρας και δυστυχώς χρειά- ζομαι να υποβληθώ σε εξαγωγή δοντιού που δεν επιδιορθώνεται. Ανησυχώ όμως διότι παίρνω Sintrom λόγω καρδιακών αρρυθμιών. Έχετε να με συμβουλεύσετε κάτι για αυτή την ανησυχία?”
Αγαπητέ μου
Ή ερώτηση σας είναι πολύ σημαντική και θα ήθελα να αναφερθώ αφ’ ενός μεν στη σπου- δαιότητα και τη δράση του φαρμάκου που σας χορηγούν και αφ’ ετέρου στη σχέση του με τις στοματικές επεμβάσεις, όπως είναι μια απλή εξα- γωγή οδόντος.
Το SINTROM (ένα κουμαρινικό παράγωγο) είναι ένα φάρμακο που μειώνει την τάση πήξης του αίματος και μ’ αυτόν τον τρόπο προφυλάσ- σει από τη δημιουργία θρόμβων (πήξη του αί- ματος μέσα στα αγγεία).
Ή κουμαρίνη η τα κουμαρινικά παράγωγα σαν φάρμακο (Sintrom) όπως σας έχει ενημερώσει ο θεράπων καρδιολόγος σας, χρησιμοποιείται σε συγκεκριμένες ενδείξεις παθήσεων, όπου απαιτείται, ώστε να επηρεάσει τον μηχανισμό της πήξης του αίματος π.χ. χορηγείται σε ασθε- νείς που έχουν αυξημένη πιθανότητα να πάθουν
θρόμβωση στο αίμα. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να προλάβει τη δημιουργία θρόμβων που είναι το αίτιο για ένα οξύ έμφραγμα της καρδιάς η ένα σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Συνηθισμένες ενδείξεις που χορηγείτε το φάρμακο αυτό είναι καρδιακές αρρυθμίες(όπως στη περίπτωση σας), εν τω βάθη φλεβική θρόμ- βωση, πνευμονική εμβολή, και άλλες.
Επίσης προφυλακτικά χορηγείται σε ασθενείς που έχουν υποστεί αντικατάσταση καρδιακών βαλβίδων και επίσης σε ασθενείς που έχουν πρόσφατα υποστεί μεγάλες χειρουργικές επεμ- βάσεις.
Είναι πολύ σημαντικό για τη γενικότερη υγεία να συνεκτιμώνται η λήψη αυτών των φαρμάκων σε συνδυασμό με κάθε είδους επεμβάσεις όπως είναι οι γναθοχειρουργικές επεμβάσεις.
Θα ήταν πολύ χρήσιμο να σας θυμίσω επί- σης ότι και η ασπιρίνη που χρησιμοποιείται πάρα πολύ συχνά είναι ένα δυνητικό αντιπηκτικό φάρ- μακο και θα πρέπει να ενημερώνεται ο γιατρός που πρόκειται να επέμβει σε ασθενή που κάνει χρήση ασπιρίνης.
Ή χρήση λοιπόν των αντιπηκτικών δημιουργεί αδυναμία του αίματος να πήξει κατά την επέμ- βαση και έτσι μπορεί να έχουμε μετεγχειρητική αιμορραγία που εξαρτάται από το είδος-έκταση της επέμβασης και το φάρμακο.
Ή απλή εξαγωγή οδόντος από έμπειρο και προσεκτικό γιατρό θεωρείται ότι είναι μια μι- κρή χειρουργική πράξη και δεν αντενδείκνυται στη λήψη των αντιπηκτικών φαρμάκων αρκεί να γίνουν οι προβλεπόμενες επικοινωνίες και διευθετήσεις.
Δηλαδή ο επεμβαίνων γιατρός πρέπει να επικοινωνήσει με τον θεράποντα καρδιολόγο ώστε να συνεκτιμηθεί η γενική κατάσταση του ασθενούς καθώς και η βαρύτητα της επέμβασης έτσι ώστε να γίνει ανάλογη ρύθμιση. Δηλαδή η διακοπή, η ελάττωση της δόσης του φαρμάκου, η ακόμη αντικατάσταση του φαρμάκου με άλλου τύπου αντιπηκτικό που δεν επηρεάζει την άμεση μετεγχειρητική πηκτικότητα. Ο τρόπος ελέγχου της πηκτικότητας του αίματος (όπως ενδεχομέ- νως να γνωρίζετε) στην περίπτωση αυτής της ομάδας των φαρμάκων που ανήκει το Sintrom γίνεται με την αιματολογική εξέταση PT (χρόνος προθρομβίνης) και κυρίως την INR (International Normalized Ratio).
Ο θεράπων γιατρός λοιπόν προκειμένου να επέμβει θα πρέπει να ρυθμίσει τη δόση του φαρ- μάκου βασιζόμενος στην εξέταση INR έτσι ώστε να ο ασθενής να μπορεί αφ’ ενός μεν να μην αιμορραγεί μετεγχειρητικά και αφ’ ετέρου να γίνει η επούλωση του τραύματος ομαλά.
Ή καλή επικοινωνία των γιατρών, η κλινική τους εμπειρία και η ικανότητα της διαχείρισης επικινδυνότητας του ασθενή είναι το κλειδί της επιτυχίας στο χειρισμό τέτοιων περιπτώσεων.
Οι γενικές οδηγίες που ορίζουν ότι κανείς μπορεί να διακόψει το αντιπηκτικό δύο ημέρες πριν την επέμβαση και να το ξαναρχίσει αμέσως μετά δεν είναι απόλυτα ασφαλείς για όλους τους ασθενείς.
Οι ασφαλείς τιμές του INR θα πρέπει να κα- θορίζονται κατά περίπτωση από τον θεράποντα καρδιολόγο ο οποίος εκτιμά και τους ιδιαίτερους παράγοντες επικινδυνότητας του κάθε ασθενή.
Γενικότερα είναι προτιμότερο οι εργαστηρια- κές τιμές να είναι σε ελαφρά υψηλότερα επίπε- δα από το φυσιολογικό δηλαδή η πηκτικότητα του αίματος να μην είναι κανονική, από το να ρυθμιστεί μεν η πηκτικότητα αλλά να δημιουρ- γηθεί θρόμβος που μπορεί να απειλήσει τη ζωή του ασθενή μας.
Είναι πολύ σημαντικό η χειρουργική επέμ- βαση να γίνεται όσο λιγότερο τραυματικά με σεβασμό των ιστών και τη χρήση αιμοστατι- κών απορροφήσιμων παραγόντων, επιμελημέ- νη συρραφή τραύματος και επίσης εφαρμογή τοπικών πιεστικών μέσων όπως γάζες, η άλλα αιμοστατικά υλικά.
Περιεγχειρητική φροντίδα του ασθενή επί- σης πρέπει να περιλαμβάνει πιθανόν χορήγηση αγχολυτικών φαρμάκων και πολύ καλή τοπι- κή αναισθησία καθώς και καλή μετεγχειρητική αναλγησία(έλεγχος μετεγχειρητικού πόνου) συ- στηματικά ώστε ένα διατηρηθεί η πίεση του αί- ματος στα φυσιολογικά για τον ασθενή επίπεδα.
Ο ασθενής μας μπορεί να συνεχίσει την αντι- πηκτική του αγωγή και να μην στερηθεί την προ- στασία του από το φάρμακο άμεσα μετά την επέμβαση.
Ελπίζω να σας φανούν όλες αυτές οι πληρο- φορίες χρήσιμες και να έδωσα απάντηση στην ερώτηση σας καλύπτοντας την ανησυχία σας.
Ευχαριστώ πολύ